Projekt OSTATNIA STACJA- KATYŃ 1940 jest artystyczną narracją wydarzeń pamiętnej wiosny 1940roku.
Siłą sprawczą projektu stała się zbrodnia dokonana wówczas z motywów politycznych przez NKWD na 22 tysiącach obywateli polskich, wziętych do niewoli po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 roku.
Motywem przewodnim wydarzenia powstałego na cześć wymordowanej elity narodu polskiego, jego potencjału obronnego, intelektualnego oraz twórczego, jest zachowana w archiwum Muzeum Katyńskiego korespondencja ofiar oraz ich rodzin.
Odnalezione w zakamarkach mundurów w trakcie ekshumacji mogił zbiorowych listy, przepełnione zazwyczaj wyłącznie troską oraz czułymi pozdrowieniami, jednoznacznie sugerują wszechobecną w warunkach obozowych cenzurę.
Realizację projektu OSTATNIA STACJA traktujemy priorytetowo, jako formę pielęgnowania pamięci ofiar, pomimo usilnej próby wymazania zbrodni z historii naszego kraju przez władze komunistyczne.
Bez patosu a jednak z należytą powagą i czcią zachęcamy zwłaszcza młode pokolenie do odbycia osobistej wędrówki, celem której będzie mamy nadzieję głęboka refleksja nad istotą człowieczeństwa.
Niewątpliwym atutem wydarzenia o wymiarze artystycznym, powstałego z myślą o oddaniu hołdu zamordowanym wiosną 1940 roku, było zaproszenie do jego realizacji GRUPY REKONSTRUKCJI HISTORYCZNYCH ZIEMI KRAJEŃSKIEJ.
Nakłaniając Państwa do odbycia refleksyjnej podróży z projektem OSTATNIA STACJA mamy nadzieję, że poza odsłoną mrocznych kart historii naszego kraju, odnajdą w niej Państwo głęboko wpisaną w realizację wydarzenia czułą narrację.
Materiały CKiS w Sępólnie Krajeńskim
Tekst: Ewa Quiring – Korczak
